ZAWSZE W KSIĄŻKACH

"Rok, w którym nauczyłam się kłamać" Lauren Wolk wyrywa ze strefy komfortu i nie daje o sobie zapomnieć. Amerykańska autorka oddała w ręce czytelników powieść niepokojącą, skłaniającą do refleksji i poruszającą szalenie ważne tematy. Jeżeli miałabym jakikolwiek wpływ na listę lektur szkolnych dla dzieci i młodzieży, to z pewnością umieściłabym tę historię na liście tych obowiązkowych.  Annabelle i Betty, dwie dziewczynki, uczennice tej samej klasy. Koleżanki? Mogłyby nimi być, pewnie świetnie bawiłby się w swoim towarzystwie, może nawet zostałyby przyjaciółkami, gdyby Betty była inna. Annabelle nie rozumie jej postępowania. Brak empatii i sadystyczne skłonności Betty przerażają nastolatkę. Annabelle przyjmuje kolejne ciosy, by uniknąć nie tylko tych wymierzonych w siebie. Drży na samą myśl o drodze, jaką musi pokonać do i ze szkoły. I kłamie, dla dobra siebie, innych i z obawy przed tym, co może się jeszcze wydarzyć. Tymczasem Betty karmi się jej strachem, kontroluje

Zastanawiam się, jak oceniłabym tę książkę, gdybym czytała ją w domu, kilkaset kilometrów od morza. Mam przekonanie graniczące z pewnością, że uznałabym ją za powierzchowną, niedopracowaną i daleką od reportażu, którym stara się być. Widok morza, szum jego fal i wyobraźnia spotęgowały pozytywne doznania, zwłaszcza że byłam w miejscach, o których wspomina autorka, choć obecnie wyglądają nieco inaczej. "Bałtyk. Historie zaa parawanu" to opowieści o tym, co już było, co należy do przeszłości. Pomysł genialny, wykonanie takie sobie. Przyciągająca uwagę okładka oraz ciekawie brzmiący tytuł to za mało, by uznać książkę za wydawniczy fenomen i ustawić ją obok podobnych publikacji. Literackie umiejętności Aleksandry Arendt też nie zasługują na jakiś szczególny aplauz.  Doskonale pamiętam moment, gdy książka trafiła w moje ręce. Przekartkowałam ją i odłożyłam na półkę, nie wzbudziła mojego zainteresowania. Czekała kilka miesięcy, by otrzymać drugą szansę i wyruszyć ze mną tam